Zasady postępowania po totalnej endoprotezoplastyce stawu kolanowego

Leczenie usprawniające w pierwszej kolejności powinno być nakierowane na odzyskanie pełnego wyprostu już w pierwszym dniu po przeprowadzonym zabiegu operacyjnym. Zasady leczenia operacyjnego powinny być jasno określone, a sam program usprawniania powinien zawierać elementy samoleczenia i edukacji chorego na temat wskazań oraz przeciwwskazań i profilaktyki zapobiegającej urazom. Przed przystąpieniem do zabiegu operacyjnego należy ocenić możliwości pokonywanego dystansu oraz sprawność ogólną chorego. W badaniu przedmiotowym zwraca się uwagę na występowanie objawów zakrzepicy żylnej (DVT); należy także zwrócić uwagę na ustawienie osi stawu (koślawe lub szpotawe ustawienie) oraz jego stabilność (1). Istotnym elementem badania przedmiotowego chorego jest ocena zakresu ruchów, która w szczególności powinna być nakierowana na ocenę ustawienia stawu kolanowego (obecność przykurczu zgięciowego lub deficyt zgięcia stawu kolanowego są cennymi informacjami, które należy uwzględnić w leczeniu pooperacyjnym). Oceniając funkcję stawu kolanowego, należy uwzględnić siłę i napięcie mięśni, w szczególności mięśnia czworogłowego uda, oraz ocenić długość kończyn dolnych (2). Okres przedoperacyjny w większości przypadków powinien być nakierowany na informacje dotyczące samego leczenia operacyjnego i zasad dotyczących postępowania usprawniającego po przeprowadzonym zabiegu. Dobra opieka przedoperacyjna i porozumienie pacjenta z zespołem leczącym gwarantują łagodne przejście przez proces leczenia pooperacyjnego. Program leczenia usprawniającego może być podzielony na kilka etapów. Najogólniej ujmując, zasady usprawniania po zabiegu endoprotezoplastyki obejmują: pionizację pacjenta,  naukę chodu z asekuracją kul...