Znaczenie badania odruchów u pacjenta pediatrycznego

Każde niemowlę powinno być poddawane wnikliwej diagnostyce. Dzięki badaniu odruchów można ocenić stan rozwoju OUN i ewentualne jego uszkodzenia. Szczególnie polecana jest diagnostyka odruchów zaproponowana przez Vojtę. Przeprowadzając pełne badanie wg wytycznych V. Vojty, uzyskujemy kompleksową ocenę dziecka pod względem jego spontanicznej motoryki i posiadanych możliwości oraz odruchów, które odzwierciedlają aktualny stan rozwoju układu nerwowego. Pozwala to na prognozowanie możliwości jego dalszego rozwoju. Jedną z podstawowych właściwości organizmu żywego jest pobudliwość. Dzięki niej organizm może reagować na zmiany, jakie zachodzą w jego otoczeniu. Jest to zadanie układu nerwowego. Do zasadniczych zadań tego układu należy również koordynacja czynności narządów organizmu. W pierwszym roku życia dziecko rozwija się najintensywniej. W tym okresie rozwój dziecka należy rozpatrywać w odniesieniu do stopnia dojrzałości układu nerwowego, ponieważ układ ten reguluje i kieruje świadomymi oraz nieświadomymi czynnościami. Charakterystyczną cechą rozwoju układu nerwowego jest różne tempo różnicowania się i dojrzewania poszczególnych jego struktur. Można stwierdzić, że dojrzewanie poszczególnych struktur OUN wyznacza kolejne etapy rozwoju. Dlatego metody badania neurologicznego niemowlęcia powinny uwzględniać możliwość oceny stopnia tego układu. Ocena uszkodzeń lub zaburzeń w jego przebiegu pozwala określić typ zmiany i czas jej powstania oraz przewidzieć jej skutki. Należy podkreślić, że wczesne rozpoczęcie stymulacji zapobiega wystąpieniu trwałych zaburzeń psychoruchowych, ponieważ...