Ocena wpływu terapii neurorozwojowej na kształtowanie czaszki u niemowlęcia z plagiocefalią

fot. iStock Plagiocefalia, zwana też zespołem spłaszczonej główki lub skośnogłowiem, to najczęściej spotykana deformacja czaszki u niemowląt, polegająca na jej asymetrycznym spłaszczeniu. Plagiocefalia może rozwinąć się w okresie pre- lub postnatalnym w wyniku: nieprawidłowego ułożenia dziecka w macicy, niewystarczającej ilości płynu owodniowego, ograniczonego miejsca w macicy w ostatnich tygodniach przed rozwiązaniem, ciąży mnogiej, przedwczesnego porodu, długotrwałego przebywania w pozycji supinacyjnej czy kręczu szyi. Plagocefalia występuje u 9,9% do 46,6% niemowląt. W przeglądzie dostępnej literatury autorzy skupiają się na możliwości korekcji deformacji głównie poprzez stosowanie zaopatrzenia ortopedycznego. Poniższa praca prezentuje terapię neurorozwojową jako jedną z możliwych form leczenia plagocefalii na przykładzie dziewczynki z plagiocefalią lewostronną i kręczem szyi prawostronnym. Stopniową korekcję kształtu czaszki udokumentowano, określając nasilenie asymetrii w oparciu o wskaźnik CVAI i skalę CHOA.  Słowa kluczowe:  plagiocefalia, kręcz szyi, deformacja czaszki, współczynnik CVAI, skala CHOA, terapia neurorozwojowa NDT-Bobath Plagiocefalia (łac. plagiocephalia), znana również jako zespół spłaszczonej główki lub skośnogłowie, to najczęściej spotykana u niemowląt deformacja czaszki polegająca na jej asymetrycznym spłaszczeniu. Częstotliwość występowania plagiocefalii jest szacowana w sposób bardzo zróżnicowany: na 9,9% przez badaczy holenderskich i na 46,6% przez badaczy kanadyjskich (1). Czaszka małego dziecka jest bardzo plastyczna. Składa się na nią kilka płaskich kości połączonych szwami, które u niemowląt nie są zarośnięte, czego powodem jest przystosowanie do porodu, kiedy głowa musi...