Zasady zakładania indywidualnej praktyki zawodowej fizjoterapeutycznej

Prowadzenie działalności leczniczej w Polsce, także w zakresie rehabilitacji leczniczej, może odbywać się legalnie tylko pod warunkiem udzielania świadczeń zdrowotnych przez osoby mające właściwe, określone prawem kwalifikacje, a także w odpowiedniej formie organizacyjno-prawnej. Podstawowym aktem prawnym regulującym działalność leczniczą jest Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 991) Zgodnie z treścią owej ustawy działalność leczniczą mogą wykonywać tylko podmioty wykonujące działalność leczniczą (np. zakłady rehabilitacji leczniczej, szpitale) oraz praktyki zawodowe. Rodzaje praktyk zawodowych fizjoterapeutycznych Praktyki zawodowe mogą prowadzić tylko określone prawem zawody medyczne. Fizjoterapeuci mogą od 1 kwietnia 2019 r., podobnie jak lekarze i pielęgniarki, zakładać praktyki zawodowe, a nie tylko podmioty lecznicze. Po wejściu w życie nowelizacji Ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (art. 5) działalność lecznicza fizjoterapeuty może być wykonywana w formie: „a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka fizjoterapeutyczna”. Po zmianie przepisów fizjoterapeuci mogą założyć, a potem prowadzić jeden z dwóch generalnych rodzajów praktyk zawodowych, tj. praktykę indywidualną lub praktykę grupową. Istotą indywidualnej praktyki fizjoterapeutycznej jest jej założenie i wykonywanie tylko przez jedną...