Grupowa praktyka fizjoterapeutyczna w formie spółki jawnej

Odpowiedzialność za zobowiązania oraz rozwiązanie spółki jawnej

Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Odpowiedzialność za zobowiązania w sp. j. jest to odpowiedzialność osobista wspólnika całym majątkiem i do pełnej wysokości zaciągniętych zobowiązań. Odpowiedzialność taka jest charakterystyczna dla spółek osobowych. W rezultacie każdy fizjoterapeuta-wspólnik sp. j. odpowiada za jej zobowiązania bez ograniczenia całym swoim majątkiem, solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Solidarna odpowiedzialność oznacza, że wierzyciel spółki może domagać się spełnienia całego świadczenia (np. zapłaty faktury) lub części zarówno od spółki, od każdego z jej wspólników z osobna, jak i od niektórych lub wszystkich wspólników łącznie. Odpowiedzialność wspólnika sp. j. ma także charakter subsydiarny (pomocniczy). Wierzyciel spółki może bowiem prowadzić egzekucję z majątku wspólnika dopiero w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna. Oznacza to, że za zobowiązania najpierw odpowiada spółka, a dopiero potem wspólnicy-fizjoterapeuci. Osoba przystępująca do spółki (nowy wspólnik) odpowiada za zobowiązania spółki powstałe przed dniem jej przystąpienia.

Rozwiązanie spółki jawnej powodują: 

1. Przyczyny przewidziane w umowie spółki.
2. Jednomyślna uchwała wszystkich wspólników. 
3. Ogłoszenie upadłości spółki. 
4. Śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości. 
5. Wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika. 
6. Prawomocne orzeczenie sądu. 

W tych przypadkach należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Jeżeli co najmniej dwóch fizjoterapeutów zamierza razem prowadzić prywatną praktykę zawodową, to mogą oni od 1 kwietnia 2019 r. założyć grupową praktykę fizjoterapeutyczną, wybierając spółką jawną jako jej formę organizacyjno-prawną. 

Od 1 kwietnia 2019 r. fizjoterapeuci będą mogli, podobnie jak lekarze i pielęgniarki, zakładać także praktyki zawodowe i prowadzić jeden z dwóch generalnych rodzajów praktyk zawodowych, tj.: praktykę indywidualną lub grupową.

Podstawowym wymogiem niezbędnym do założenia każdej praktyki zawodowej jest posiadanie prawa wykonywania zawodu przez fizjoterapeutę (PWZF). PWZF może uzyskać tylko osoba spełniająca obligatoryjnie wszelkie wymogi określone w Ustawie o zawodzie fizjoterapeuty. 

dr Małgorzata Paszkowska
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie 

Galeria