Osteotomia kości piszczelowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Postępowanie fizjoterapeutyczne

Osteotomia kości piszczelowej jest efektywnym zabiegiem chirurgicznym stosowanym w przebiegu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, umiejscowionej w przedziale przyśrodkowym. Polega na przecięciu kości piszczelowej. Unowocześnienie technik operacyjnych i urządzeń fiksacyjnych pozwoliło na wcześniejszy i bardziej zaawansowany powrót do aktywności, co powoduje potrzebę określenia nowych, zindywidualizowanych wytycznych w zakresie rehabilitacji pacjenta. Słowa kluczowe: wysoka osteotomia kości piszczelowej, rehabilitacja, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego Wysoka osteotomia kości piszczelowej (ang. high tibial osteotomy, HTO) jest skuteczną procedurą stosowaną w leczeniu przyśrodkowej artrozy stawu kolanowego. Celami zabiegu są poprawa funkcji w uszkodzonym stawie oraz zniesienie dolegliwości bólowych poprzez korekcję zniekształceń kątowych w stawie kolanowym i transfer sił obciążających przyśrodkowy przedział stawu kolanowego na przedział boczny. HTO opóźnia potrzebę wymiany stawu kolanowego, spowalniając lub zatrzymując niszczenie przyśrodkowego przedziału stawu. Z badań przeprowadzonych w ostatnich latach na łącznej liczbie 250 osób po zabiegu osteotomii wynika, że 89% z nich wróciło do równej lub większej aktywności fizycznej niż przed zabiegiem (1, 2). Wskazaniami klinicznymi do zabiegu są m.in. zwyrodnienie przyśrodkowego przedziału stawu kolanowego przy stabilnym stawie kolanowym, zwyrodnienie przyśrodkowego przedziału stawu kolanowego z towarzysząca niestabilnością więzadeł, np. więzadła krzyżowego przedniego, więzadła krzyżowego tylnego lub mieszane deficyty więzadłowe oraz przyśrodkowa bolesność stawu kolanowego z towarzyszącym uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej oraz uszkodzeniem chrząstki (3). Postępowanie operacyjne Korekcyjne przecięcie...