Faza RTS – nowoczesna ocena motoryczna przed powrotem do sportu po zabiegach operacyjnych w obrębie stawu kolanowego

Pełny powrót do sportu (ang. return to sport, RTS) jest złożonym procesem, zależnym od wielu czynników, co dla sztabu medycznego czyni go trudnym i wymagającym wyzwaniem. Zrozumienie procesów fizjologicznych, biomechanicznych i neurokognitywnych jest kluczowe, aby w pełni zrozumieć zmiany zachodzące po ingerencji w strukturę stawu kolanowego, co z kolei nakierowuje klinicystów na odpowiedni dobór metod testowych. Niestety odsetek pacjentów poddawanych testom w momencie powrotu do sportu jest wciąż niewielki, w szczególności w przypadku amatorów, których obciążenia treningowe nierzadko są porównywalne z tymi u profesjonalnych sportowców. Ponadto wielu sportowców na różnych poziomach rozgrywkowych wraca do sportu pomimo niespełnienia kryteriów RTS. Brak osiągnięcia wymaganych kryteriów oraz zbyt szybki czas powrotu do sportu uważa się za kluczowy czynnik ryzyka wtórnego urazu (1). Nadrzędnym celem testów w momencie decyzji o powrocie do sportu jest oczywiście zmniejszenie ryzyka ponownej kontuzji, czyli określenie poziomu gotowości sportowca. Wyniki testów rzucają również cień na cały proces rehabilitacji, którego efekty będą mierzone. Rezultat testów zatem częściowo świadczy o naszych zdolnościach do programowania procesu rehabilitacji. Zmusza to do odpowiedzi na własne pytanie, czy aby na pewno przygotowujemy naszych pacjentów wystarczająco dobrze do obciążeń i wyzwań w tak złożonych zadaniach dynamicznych występujących w sporcie? W tak dynamicznie rozwijającej się dziedzinie rehabilitacji samokrytyka i ciągła chęć poszerzania swojego warsztatu pracy jest kluczowa. Rozwój technologii na szczęście jest na naszą korzyść, jeśli tylko zdecydujemy się, aby z niej...